Sposoby na zrosty, siniaki i zgrubienia po zastrzykach

Siniaki po zastrzykach insulinowych

Iniekcja podskórna insuliny, niezbędna u wielu chorych na cukrzycę, polega na wstrzykiwaniu odpowiednich dawek leku w tkankę tłuszczową– najczęściej w brzuch, uda i pośladki. W niektórych przypadkach, zazwyczaj u osób z tendencją do pękania naczynek lub po nieumiejętnej aplikacji zastrzyku, w miejscu ukłucia pojawia się siniak bolący przy dotyku. Wówczas kolejne iniekcje należy wykonywać obok podrażnionego miejsca. Aby przyspieszyć proces gojenia się siniaka warto użyć maści arnikowej lub maści z heparyną np. Heparinum, Arnica, Altacet Ice, Traumeel. Działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwobrzękowe ma także rumianek, arnika górska, echinacea i nagietek.

 

Zrosty i zgrubienia po zastrzykach z insuliny

W przypadku długotrwałego przyjmowania zastrzyków insulinowych, w miejscu ukłucia mogą pojawić się bolesne zrosty i widoczne zgrubienia. Lipodystrofia przerostowa stanowi jedno z miejscowych powikłań insulinoterapii, a spowodowana jest zazwyczaj wykonywaniem zastrzyków w to samo miejsce przez dłuższy czas.

Sposobem na zapobieganie tym zmianom skórnym, mogącym zmniejszyć wchłanianie przyjmowanych lewków, jest częsta zmiana punktu wkłucia. Przerost tkanki tłuszczowej w miejscu stałej iniekcji insuliny może negatywnie wpływać na efektywność terapii, utrudniając optymalne wchłanianie leku.

Aby pozbyć się przerostów i zgrubień warto wykonywać regularny masaż uzupełniony aplikacją maści i ziołowych okładów. Skuteczna jest m.in. roślinna maść Arcalen z wyciągiem z arniki, nagietka i kasztanowca, a także popularna maść cebulowa na blizny Cepan. W składzie wybieranych preparatów powinna znaleźć się także lanolina, parafina, wazelina lub glicerol.

 

Jak prawidłowo wykonać zastrzyk z insuliny?

Siniaki, zrosty i zgrubienia powstałe po iniekcji insuliny powodują problemy ze wstrzyknięciem kolejnych dawek leku. Aby uniknąć powstawania tych zmian skórnych należy często zmieniać miejsce wstrzyknięć (brzuch, pośladki, uda, wewnętrzna część ramienia, miejsce pod łopatką), a także zadbać o prawidłową technikę iniekcji– przede wszystkim kąt ukłucia. Wstrzykiwanie insuliny wykonywane jest głęboko podskórnie. U dzieci pod kątem 45 st. (igła 6 mm), u dorosłych o szczupłej lub normalnej budowie ciała pod kątem 45 st. (igła 8 mm) albo 90 st. (igła 6 mm), natomiast u osób otyłych zawsze pod kątem 90 st. (bez względu na długość igły).